|
|
Pomóż nam! Artykuł "Szturmowcy TK" jest zalążkiem artykułu. Jeśli możesz, rozbuduj go. |
Szturmowcy TK - znani także pod nazwą żołnierzy TK, byli wczesną generacją szturmowców niebędacych klonami. W ramach programu szturmowców stworzonego przez wiceadmirała Edmona Ramparta, żołnierze TK byli pierwszymi ludźmi, którzy wstępowali do armii poborowej, by służyć w szeregach Armii Imperialnej, zastępując jednocześnie Żołnierzy-klonów.
Pierwsi ochotnicy zostali zrekrutowani już w dniu przekształcenia Republiki w Imperium Galaktyczne. W pierwszych miesiącach panowania Imperium, żołnierze TK byli szkoleni przez komandosów-klonów, w tajnym środku szkoleniowym na Daro, służyli również często pod ich dowództwem. Z czasem kiedy ustawa o rekrutacji do Obrony Imperialnej została zatwierdzona przez senat, projekt rozwinął się, rekrutując dziesiątki tysięcy osób z różnych zakątków galaktyki.
Szturmowiec
Działająca przede wszystkim jako oddziały uderzeniowe i pacyfikacyjne i służąca zarówno na powierzchniach planet, jak i na pokładach okrętów kosmicznych. Większość jednostek szturmowców było formacjami piechoty, istniał jednak szereg jednostek specjalizowanych.
Historia[]
Reorganizacja Armii Republiki[]
W czasach Wojen Klonów, armia Republiki składała się wyłącznie z produkowanych na Kamino - żołnierzy-klonów, których po odpowiednim szkoleniu wysyłano na front, by walczyć u boku Jedi z Konfederacją Niezależnych Systemów. Po wydaniu rozkazu 66 i przekształceniu Republiki w Imperium Galaktyczne, ustanowiono nowy porządek, w którym Imperium przejęło całą armię klonów i ochrzciło ich jako Imperialnych szturmowców. W pierwszych dniach panowania Imperium, Klony-szturmowcy zostali rozmieszczeni w całej galaktyce, aby egzekwować władzę imperialną, tłumić bunty, niszczyć bazy Separatystów i egzekwować wdrażanie nowego prawa, jakim było obowiązkowe przypisanie każdemu mieszkańcowi galaktyki kodu sekwencyjnego.
Chociaż klony wykazywały wielką lojalność wobec Imperium, duża część tej lojalności była wymuszana przez ich biochipy, które kontrolowały ich zachowanie. Ponadto klony miały przyśpieszony proces starzenia się, co powodowało obawy dotyczące kosztów stworzenia nowych żołnierzy-klonów, gdyż cały proces był niezwykle drogi.
Projekt stworzenia armii poborowej[]
Pierwsi ochotnicy, którzy zostali zrekrutowani do projektu szturmowców zaraz po przekształceniu Republiki w Imperium Galaktyczne.
Wykorzystywanie Technologii z Kamino, wkrótce zostało zakwestionowane przez gubernatora Wilhuffa Tarkina i wiceadmirała Edmona Ramparta, którzy uważali, że armia poborowa będzie bardziej opłacalną alternatywą w porównaniu do kosztownej operacji klonowania z Kamino. Pomimo rozmów odbytych przez Tarkina z premierem Kamino Lama Su, który który nalegał na dalszą produkcję żołnierzy-klonów, powołując się na kontrakt byłej Republiki, gubernator odrzucił umowę przypominając, że Republika już nie istnieje.
Następnie Wilhuff Tarkin zatwierdził utworzenie przez wiceadmirała Ramparta małego oddziału Elitarnych Żołnierzy który składał się wyłącznie z czterech ochotników niebędących klonami, którzy zostali zrekrutowani i oddani pod dowództwo klona-komandosa - CT-9904 znanego jako Crosshair. Rampart wierzył, że zrekrutowanych żołnierzy można wyszkolić tak, aby byli równie skuteczni jak żołnierze-klony, jeśli otrzymają odpowiednie instrukcje od doświadczonych klonów. Ich pierwszą misją było stłumienie buntowników na Onderonie, pod dowództwem Sawa Gerrery. Początkowo do tej misji wysłano jednostkę klonów 99, ale Ci odmówili wykonania zadania, po tym jak okazało się, że buntownicy byli zwykłymi cywilami. Oddziałowi żołnierzy rekrutów udało się wykonać tą misję, pomimo stracenia jednego z członków, po tym jak został zastrzelony przez Crosshaira po odmowie egzekucji nieuzbrojonych więźniów. Tarkin był pod wrażeniem osiągnięć drużyny i powierzył wiceadmirałowi Rampartowi nadzór nad kontynuacją projektu War-Mantle zwanego także jako projekt szturmowców.
Po otrzymaniu wsparcia od gubernatora Tarkina, został utworzony tajny Imperialny ośrodek szkoleniowy na Daro, gdzie przeniesiono wielu klonów-komandosów, którzy szkolili następnie nowych poborowych żołnierzy. Początkowo projekt był ściśle tajny i jedynie nieliczna liczba osób wiedziała o jego wdrożeniu. Jeden z instruktorów klonów znany jako CC-5576 - Gregor, zbuntował się przeciwko projektowi, po czym został uwięziony, ale zatrudniony przez innego zbuntowanego klona Rexa, oddział klonów 99 przeniknął później do bazy i wyciągnął Gregora z niewoli Imperialnej. Gregor skomentował później, że chociaż żołnierze TK nie byli tak wykwalifikowani jak ich poprzednicy, to rekruci pochodzą z całej galaktyki i będzie ich nieskończenie wiele.
Wraz z ciągłym postępem Projektu-War Mantle, Imperium ostatecznie rozwiązało swój kontrakt z Kaminoanami, oficjalnie kończąc program żołnierzy-klonów. Imperium nie pozwoliło również Kaminoanom na kontynuowanie swej działalności i ostatecznie przejęło ich technologię i sprzęt do klonowania do ich własnych celów. Po ewakuowaniu personelu z miasta Tipocca, flota Imperium za rozkazem wiceadmirała Ramparta zbombardowała całe miasto, niszcząc wszystkie laboratoria i inne obiekty Kaminoan na całej planecie.
Zatwierdzenie ustawy do rekrutacji do obrony Imperialnej[]
Kilka miesięcy po zniszczeniu Kamino liczebność żołnierzy TK znacznie wzrosła do tego stopnia, że można było ich używać w pełnych jednostkach. Jednakże większość armii imperialnej nadal składała się z klonów, a żołnierze TK często byli rozmieszczani w połączeniu z klonami szturmowcami. Wraz z powiększaniem ilości poborowych szturmowców, nie dało się już ukrywać projektu przed mieszkańcami galaktyki. Ponadto zniszczenie Kamino postawiło senat Imperialny w ciężkiej sytuacji. W 18 BBY, wiceadmirał Edmon Rampart oficjalnie zaproponował senatowi ustawę do rekrutacji do obrony Imperialnej, ale część senatu miała co do ustawy pewne zastrzeżenia. Jedną z osób, reprezentujących żołnierzy-klonów była senator z Pantory - Riyo Chuchi, która walczyła o przyszłość żołnierzy klonów, gdyż ustawa nie obejmowała zapisów dotyczących warunków bytowych i emerytur dla wycofanych żołnierzy. Rampart uwzględnił je ostatecznej wersji ustawy, zgodnie z sugestią Chuchi, jednakże później wiceadmirał w osobistej rozmowie z wielkim wezyrem Mas Ameddą wyjawił, że tak naprawdę nie ma zamiaru zapewniać tych zapasów emerytowanym klonom. Ostatecznie pod manipulacją imperatora Sheeva Palpatine'a, ustawa została przyjęta przez senat.
Ostateczne wyparcie żołnierzy-klonów i powstanie szturmowców[]
Wraz z wejściem w życie ustawy do rekrutacji do obrony Imperialnej, rozpoczęto pobór tysięcy ochotników z różnych zakątków galaktyki. Los klonów został przypieczętowany więc z biegiem kolejnych lat, żołnierze-klony zaczęli być wycofywani ze służby i z wiekiem przechodzili na tak zwaną "emeryturę". Wielu żołnierzy-klonów także zginęło w akcjach lub zdezerterowało z armii widząc jak Imperium zmienia galaktykę i nie interesuje się losem klonów. Inni żołnierze-klony zostali wykorzystani i przetransportowani na planetę Weyland, do tajnego ośrodka i laboratorium na górze Tantiss, gdzie stali się celem eksperymentów doktora Royca Hemlocka, który pracował nad tajnym projektem dla Imperatora w zakresie klonowania. Jednocześnie szereg korpusu szturmowców stale się powiększał. Z czasem szturmowcy zaczęli stacjonować na wielu planetach i stali się większością w armii Imperialnej wypierając dawnych żołnierzy-klonów.
Lojalność legionu wobec Roana Fela
Szturmowcy Imperium Galaktycznego[]
Atak szturmowców na statek Lei Organy
W czasach Imperium Galaktycznego walczyli przeciwko Sojuszowi Rebeliantów. W 0 BBY na rozkaz Dartha Vadera poszukiwali ładunku kapsuły ratunkowej, którą wystrzeliła Leia Organa, albowiem znajdowały się tam plany Gwiazdy Śmierci. Szturmowcy zniszczyli farmę Larsów zabijając przy tym Beru i Owena. Później walczyli przeciwko grupie rebeliantów na I Gwieździe Śmierci.
W 3 ABY w czasie bitwy na Hoth brali udział szturmowcy śnieżni. Zwykli szturmowcy uczestniczyli zaś w walkach o Bespin.
W 4 ABY na Endorze poruszali się szturmowcy-zwiadowcy. Obserwowali oni czy nie zbliża się żadne niebezpieczeństwo ze strony rebeliantów. Później uczestniczyli w bitwie o Endor, którą przegrali.
Szturmowcy Najwyższego Porządku[]
Szturmowcy na Tadokanie w czasach Najwyższego Porządku
Po upadku Imperium Galaktycznego na gruzach tego potężnego państwa powstał złowrogi Najwyższy Porządek, w którego skład również wchodzili szturmowcy. Brali oni udział w terroryzowaniu Galaktyki m.in: na Jakku, gdy Kylo Ren kazał wybić miejscową ludność. Uczestniczyli też w ataku na Tadokanę.
W czasach Najwyższego Porządku jednym z oddziałów szturmowców dowodziła kpt. Phasma.
Rodzaje Szturmowców[]
Ciekawostki[]
- mimo, iż w filmie Gwiezdne Wojny IV: Nowa nadzieja Obi-Wan Kenobi powiedział, że szturmowcy potrafią świetnie celować, w filmie możemy dostrzec, że prawie ciągle nie trafiali.
- jedynym znanym szturmowcem, który odmówił służby w organizacji terroryzującej Galaktykę był FN-2187, który uciekł z Najwyższego Porządku. Po tym, jak uwolnił Poe Damerona otrzymał od niego nowe imię - Finn.